สวัสดีครับเพื่อนๆ ในระหว่างที่ผมติดน้ำท่วมในบ้าน ในช่วงมหาอุทกภัย 54 นั้น มีเรื่องราวเกิดขึ้นกับผมมากมาย รวมถึงวันนี้ด้วยนะครับ ที่ผมสามารถตัดเล็บเองทั้ง 10 นิ้ว ผมเคยตัดเล็บได้เองเฉพาะนิ้วโป้ง เพราะนิ้วใหญ่สุด มีเล็บใหญ่ ตัดง่าย และเนื่องจากผมต้องรอน้องสาวมาตัดเล็บให้ แต่ว่าน้องสาวทั้ง 2 คนยังไม่กลับเข้ามา ส่วนลูกพี่ลูกน้องกันสายตาไม่ดี เป็นโรคทางสายตาชนิดหนึ่ง จึงไม่กล้าตัดให้ ประกอบกับเล็บที่ยาวมากทำให้เกะกะไปเสียทุกอย่าง ส่วนตัวก็ไม่ชอบเล็บยาวอยู่แล้วด้วยครับ จึงเหลือทางเดียว คือผมต้องลองตัดเล็บเองครับ
ว่าแล้วก็ทำสมาธิเล็กน้อย ด้วยการคิดว่า ผมควรทำอย่างไร นิ้วโป้งไม่มีปัญหา นิ้วอื่นๆ จนถึงน้อยก้อย จะใช้วิธีไหน พอคิดได้ปุ๊บก็เริ่มเลย ด้วยการจัดการเล็บนิ้วโป้งก่อน ทั้ง 2 นิ้ว ด้วยการวางที่ตัดเล็บอยู่กับที่ โดยให้ปลายด้านคมโผล่ออกมาจากขอบโต๊ะ เอาฝ่ามือ (ตรงบริเวณข้อมือ) กดลงบนก้านที่ตัดเล็บ จากนั้นเอาเล็บสอดเข้าไปในส่วนคม ซึ่งมั่นคงระดับหนึ่ง เพราะมีแรงกดค้างไว้อยู่ เมื่อเล็บเข้าไปแล้ว ออกแรงกดข้อมือ เล็บก็จะถูกตัดย่างง่ายดาย เล็บหนึ่งผมจะตัดเพียง 4 ครั้งเท่านั้นเองครับ
หลังจากตัดนิ้วโป้งเสร็จ ก็สามารถตัดเล็บนิ้วชี้ได้ แต่อาจจะเริ่มไม่สะดวกเหมือนนิ้วโป้งเล็กน้อย เมื่อถึงนิ้วกลางผมไม่สามารถตัดได้ เพราะเล็บเล็กลง และการงอของนิ้วมีมากขึ้น และที่ตัดเริ่มลื่น การวางนิ้วมือต่างๆ เริ่มเป็นอุปสรรคในการวางมือ จึงต้องเอาหนังสือจำนวน 4 เล่ม มาวางซ้อนกัน เพื่อให้สะดวกในการวางมือ และกระดาษหนังสือทำให้ที่ตัดเล็มไม่ลื่น เริ่มการตัดเหมือนเดิม เพียงแต่นิ้วที่งอนั้นไม่สามารถใส่ไปในปากที่คมได้อย่างง่ายๆ ต้องค่อยๆ เอานิ้ววางบนด้านบนส่วนคม แล้วค่อยๆ เลื่อนให้เล็บนิ้วเข้าไปอยู่ในช่องคมเอง ไม่นานก็ตัดเสร็จครบทั้ง 10 นิ้วครับ
นั่งจ้อง แล้วนึกก่อนนะครับว่าจะทำอย่างไร
(ไว้หนวดซะยาวเป็นรอบที่ 2 ช่วงน้ำท่วมครับ)
กำลังตัดเล็บอย่างตั้งใจครับ โยเอาหนังสือมารองตัด
ลักษณะการกดข้อมมือครับ
เล็บทั้ง 10 นิ้วที่ตัดเสร็จเรียบร้อย และเล็บคมมากๆ
ตัดเล็บเสร็จ เมื่อยๆ เล็กน้อยครับ เพราะว่าต้องตั้งใจมาก ต้องทำสมาธิในการตัดพอสมควร เป็นประสบการณ์แปลกๆ ที่ไม่คิดว่าผมจะสามารถทำได้ ไม่รู้ว่าเพื่อนคนพิการรุนแรงคนอื่นๆ ที่เป็นระดับเดียวกับผมจะเคยตัดเล็บเองรึเปล่า แต่บางคนอาจตัดประจำก็ได้ ไม่แน่นะครับ หวังว่าจะพอเป็นประโยชน์บ้างนะครับ
เช่นเคยในช่วงนี้เป็นช่วงน้ำท่วม ตอนต่อไปผมจะนำภาพตัวอย่างอาหารประจำวัน ของ "ว่าที่ผู้ประสบภัย" มาให้ดูกันครับ
