60 : ตกลงว่าผมมี "สารนิกเกิลตกค้างในร่างกาย" หรือว่า "แพ้ภูมิตัวเองเวลาเซลล์ผิวหนังชั้นนอกผลัดเซลล์" กันแน่ ตอนที่ 2

สวัสดีครับ เพื่อนๆ จากบทความตอนที่แล้ว 59 : ตกลงว่าผมมี "สารนิกเกิลตกค้างในร่างกาย" หรือว่า "แพ้ภูมิตัวเองเวลาเซลล์ผิวหนังชั้นนอกผลัดเซลล์" กันแน่ ตอนที่ 1 ผมอยากจะอธิบายถึง อาการของการแพ้ภูมิฯ ตามที่คุณหมอสันนิษฐานคือ ปกติมนุษย์จะมีการลอกผิวหนัง เป็นหนังกำพร้า (ผมเคยเรียนมาตอนมัธยมเหมือนกัน) ช่วงการผลัดเซลล์ผิวหนังนี้เอง ที่ตัวผมแพ้ ทำให้เกิดอาการผื่นบริเวณตามตัว มือ แขน เท้า ช่วงขา

ส่วนตัวแล้ว ผมก็ไม่ใช่แพทย์ จึงวิเคราะห์อะไรไม่ได้ รู้แต่ว่าต้องทานยาสเตรียลอยด์ 5 มิลลิกรัม วันละ 6-8 เม็ด กับยาแก้คัน (น่าจะเป็นยาแก้ภูมิแพ้อีกชนิดหนึ่ง) และผมก็ได้ยินชื่อโรคนี้จากคุณหมอว่า โรคผิวหนัง BP (โรคบีพี) พอทานยาตามที่คุณหมอจ่ายยาให้ทาน ก็ดูอาการจะดีมากๆ ถ้าจำไม่ผิดผมรักษาตัวกับคุณหมอที่สันนิษฐานว่า ผมเป็นภูมิแพ้ฯ อยู่ประมาณ 6 เดือน

จนกระทั่งผมเริ่มเครียดกับการทานยาสเตรียลอยด์ ที่ต้องเริ่มให้ยาอื่นเพิ่มเติม เช่น แคลเซียมเม็ด แก้กระดูกพรุน เพราะสเตรียลอยด์จะทำให้กระดูกพรุน ต้องทานยารักษากระเพาะ เพราะสเตรียลอยด์จะกัดกระเพาะ เป็นต้น (แล้วก็อย่างที่ทราบในตอนที 54-57 : สายสวนตัน ติดเชื้อ และกระเพาะปัสสาวะอักเสบ ตอนที่ 1- 4 ที่สารสเตรียลอยด์ยังทำให้เชื้อแบคทีเรียสามารถเข้มแข็งขึ้น จนผมเกิดภาวะติดเชื้อได้) จึงหยุดทานโดยทำการลดจำนวนลงเรื่อยๆ จนเหลือ 2 เม็ด ทุกๆ สัปดาห์

ซึ่งคุณหมอยังให้คำอธิบายต่อ ถึงอาการแพ้สารนิกเกิล ที่ผมยังติดใจอยู่ ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะทาง รพ. ได้ทำการนำชิ้นเนื้อไปเพาะ และวิเคราะห์แล้ว ทำให้ผมสับสนมากๆ เพราะคุณหมอ 2 ท่านสันนิษฐานโรคต่างกัน ผมจึงตัดสินใจลดยาไว้ก่อนครับ และแล้วผมก็เผลอไปกินอาหารนอกบ้านที่มีชูรสครับ คือ บ้านพี่ที่ผมรู้จัก มีงานทำบุญบ้าน จึงทำต้มยำกุ้งครับ พอกินเข้าไปปั๊บ เชิญชมภาพถ่ายอาการของผมข้างล่างได้เลยครับ













เป็นยังไงบ้างครับเพื่อนๆสยองไหมครับ ผมดูทีไร ถ้าคนไม่เคยรู้จักกันต้องว่าเป็นโรคเอดส์ แน่ๆ เลยครับ เพราะว่ามันเห่อขึ้นมาแบบเยอะมากๆ เลยครับ ถ้าเพื่อนๆ คิดว่านี่เป็นอาการที่เยอะแล้ว มีเยอะกว่านี้อีกครับ ต้องติดตามชมตอนหน้าครับ บอกใบ้ให้ก่อน ภาพถ่ายอาการตอนหน้าเกิดจากการกิน "พิซซ่า" ครับ แล้วลองมาตามอ่านกันดูว่า ถ้าผมสันนิษฐานโรคตัวเองบ้าง แบบว่าลองเชื่อตัวเองดู มันจะออกมาท่าไหนกันครับ

ขอบคุณครับปรีดา ลิ้มนนทกุล
ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ

5 comments:

  1. น่าสนใจ ต้องอ่านต่อ
    จาก แหลม อุบลฯ

    ReplyDelete
  2. เป็นกำลังใจให้ครับ

    ReplyDelete
  3. อดทนนะคะ คิดว่าอาจแพ้อาหาร ให้อดทนกินมังสวิรัต ซักเดือน
    นม เนย ชีส เนื้อสัตว์ งดได้เป็นงด มันอาจทรมานไปนิดแต่ก็คุ้ม
    ถ้ามันดีขึ้นตัวเองเป็นสะเก็ดเงินอยู่ ทรมานเหมือนกัน มากๆ เลย
    เห็นใจนะคะ สู้ๆ ที่สำคัญพักผ่อนมากๆ เรื่องอาหารสำคัญอย่างมากๆๆๆๆ
    อย่าคิดว่าหยวนๆ ไม่อย่างนั้นไม่หายซักที เพราะเราน้ำเหลืองเสียอาจเพราะสะสมมานานก็ได้ เราต้องฟื้นฟูด้วยธรรมชาติ หยุดหาหมอไม่อย่างนั้นคุณก็ต้องกินยาสเตียรอยด์ไปตลอดชีวิต ฟื้นฟูด้วยวิธีธรรมชาติ เค้าบอกว่าโรคเรื้อรัง มักเกิดจากเรื่องของจิตใจกับอาหาร ให้ทำใจให้สบายๆมองโลกในแง่บวกให้มากๆ งดเนื้อสัตว์เป็นดี กุ้ง ปลาหมึก หอย ปลาด้วยไม่รู้สิบางคนบอกว่าปลาได้แต่กินทีไรก็คันทุกที เลยงดไปเลย คิดว่าจะเป็นมังสวิรัติไปตลอดชีวิตเลย มันทรมานจิงๆ เพราะเราต้องทำงานต้องมาสังคม แต่หากแลกมากับอาการที่ หาย มันก็คุ้มไม่ใช่หรือ

    ReplyDelete
  4. oh my God
    ผงชูรส?
    ผิวหนังมันหมดสภาพไปเลยอ่ะ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ช่วงเวลานั้น สุดๆ ไปเลย ต้องมีจิตใจเข้มแข็งมากๆ ครับ

      Delete

Follow me on Twitter
Visit me on Facebook