tag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post6332975702922078882..comments2023-07-16T20:26:02.631+07:00Comments on Preeda Station (disable person : C6-7): ความสำคัญของกายภาพบำบัดpreedatrackinghttp://www.blogger.com/profile/08698954783903938480noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post-4008612073179433852013-09-16T23:04:30.149+07:002013-09-16T23:04:30.149+07:00เคยเข้าไปเห็นอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องกายภาพบำบัด ที่รพ....เคยเข้าไปเห็นอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องกายภาพบำบัด ที่รพ.ศิริราช หลากหลายค่ะ อ้อ..มีห้องประคบร้อนด้วย<br />การทำกายภาพบำบัด = slow life<br /><br />ที่คุณพยาบาลและผู้ช่วยกลัว น่าจะเป็นเพราะเวลาคุณทำหน้าเฉยๆ ไม่ยิ้ม ดูดุจริงๆ (อย่างว่าใครไม่ได้อยู่ในสภาพร่างกาย+จิตใจแบบนั้น ก็คงไม่เข้าใจ)ฟูhttp://nadt.siam.imnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post-76429667451080331482007-08-13T13:43:00.000+07:002007-08-13T13:43:00.000+07:00เมื่อ อา. 29 เม.ย. 2550 @ 01:55 [242025] [ลบ] ชื่น...เมื่อ อา. 29 เม.ย. 2550 @ 01:55 [242025] [ลบ] <BR/>ชื่นชมคนไข้แบบคุณปรีดาจังค่ะ ที่รู้จักรักษาสิทธิของตัวเอง นี่แหละที่จะมีส่วนช่วยให้โรงพยาบาลต้องปรับปรุงมาตรฐานให้ดีขึ้นเรื่อยๆ และเรื่องราวเหล่านี้ควรได้รับการบอกเล่าจริงๆนะคะ เพราะนอกจากจะได้ช่วยยกระดับการเอาใจใส่ให้ถูกต้องเป็นธรรมแล้ว ยังทำให้คนอื่นระมัดระวังและรู้จักดูแลสิทธิตัวเองด้วย<BR/><BR/>ขอบคุณคุณปรีดาที่นำมาเล่าอีกครั้งค่ะ และเล่าได้ดีเยี่ยม เรียกว่าเป็นกลางได้อย่างน่านับถือจริงๆค่ะAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post-18999198536944320542007-08-13T13:42:00.000+07:002007-08-13T13:42:00.000+07:00เมื่อ พฤ. 19 เม.ย. 2550 @ 22:27 [231284] [ลบ] สวัส...เมื่อ พฤ. 19 เม.ย. 2550 @ 22:27 [231284] [ลบ] <BR/>สวัสดีค่ะคุณปรีดา <BR/><BR/>ตามมาให้กำลังใจค่ะ ราณีก็เห็นความสำคัญของกายภาพบำบัดค่ะ เพราะในชีวิตต้องทำกายภาพบำบัด 2 ครั้ง<BR/><BR/>ครั้งแรก กล้ามเนื้อคออักเสบ ทานอาหารอะไรไม่ได้เลยอาเจียนออกหมด น้ำหนักลดไปห้ากิโล แทบตาย ไข้ขึ้นเป็นอาทิตย์เลยค่ะ ต้องทำกายภาพเกือบ สองอาทิตย์<BR/><BR/>ครั้งที่สอง กระดูกแขนแตก ก่อนรับปริญญา 1 เดือน กับอีก1 อาทิตย์ ต้องใส่เฝือก หนึ่งเดือน ทำกายภาพอีก 1 อาทิตย์ และรับปริญญาด้วยความทราน อิ อิ เล่าให้ฟ้ง คนเราต้องสู้ค่ะ และราณีก็รู้ว่าคนอย่างคุณต้องไม่ยอมแพ้แล้วค่ะAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post-1325823375149866802007-08-13T13:41:00.000+07:002007-08-13T13:41:00.000+07:00เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 21:39 [229754] [ลบ] เล่าไ...เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 21:39 [229754] [ลบ] <BR/>เล่าได้ละเอียดมากเลยค่ะ พี่หนิงอ่านแล้วได้ทบทวนและเพิ่มเติมความรู้เยอะเลยค่ะคุณปรีดา พี่หนิงเคยอุบัติเหตุต้องผ่าเข่า หมอห้ามลงน้ำหนักอยู่ 10 wks และทำกายภาพบำบัดทั้ง passive และactive ค่ะ<BR/><BR/>ขอบพระคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8095314581182440552.post-79348090763525536472007-08-13T13:40:00.000+07:002007-08-13T13:40:00.000+07:00เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 21:32 [229744] [ลบ] สวัสด...เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 21:32 [229744] [ลบ] <BR/>สวัสดีค่ะ<BR/>ตามมาอ่านและให้กำลังใจค่ะAnonymousnoreply@blogger.com